Tuesday 24 April 2007

bye bye μπαι-τζι



Μια φορα κιεναν καιρο ζουσαν στον ποταμο γιαγκτσε της κινας ενα σωρο μικρα ποταμισια δελφινια που τα ελεγαν "μπαιτζί".Ο κυριος douglas adams,συγγραφεας χιουμοριστικης επιστημονικης φαντασιας ειχε γραψει για αυτα και επειδη ο τυπος τα λεει μαλλον πολυ πολυ πιο καλα αποτι μπορω να τα πω εγω,θα σας δωσω γνωριμια για τα δελφινακια αυτα μεσα απο τα δικα του λογια

Μεσα σε μια απο τις πιο πλατιες, πιο μακριες , πιο θορυβωδεις και πιο βρωμικες αρτηριες του κοσμου , ζει η μετενσαρκωση μιας πνιγμενης πριγκιπισσας η μαλλον διακοσιες μετενσαρκωσεις μιας πνιγμενης πριγκιπισσας.Οι συγχρονες μετεωσαρκωσεις της κομματιαζονται απο τις προπελες των πλοιων πιανονται σε διχτυα γεματα αγκιστρια τυφλωνονται, δηλητηριαζονται και κουφαινονται.Η αρτηρια περι ης ο λογος ειναι ο ποταμος Γιαγστσε και μετενσαρκωμενη πριγκιπισσα ειναι το μπαιτζι, το ποταμισιο δελφινι του Γιαγκτσε.

Τα ματια του μπαιτζι με την αδυναμη οραση ειναι τοποθετημενα αρκετα ψηλα στο κεφαλι του ωστε να επωφελουνται οσο γινεται περισσοτερο απο το μοναδικο φως που φθανει ως αυτα δηλαδη το φως που ερχεται κατευθειαν απο πανω.Ως συνεπεια τουτου το μπαιτζι αναγκαστηκε να χρησιμοποιησει μια διαφορετικη αισθηση για να βρισκει το δρομο του.Στηριζεται στον ηχο Διαθετει μια εξαιρετικα οξεια ακοη και βλεπει με ηχοβολισμο εκπεμποντας ακολουθιες απο μικροσκοπικους πλαταγισμους και ακολουθωντας την ηχω τους.Επισηςεπικοινωνει με τα αλλα μπαιτζι βγαζοντας συριστικους ηχους.
...

Τωρα ο ποταμος αναδευεται συνεχως απο τις μηηχανες των παλιων σκουριασμενων εμπορικων ατμοπλοιων απο πλοια κοντεινερ επιβατηγα πλοια της γραμμης και μαουνες..

****ακολουθει διαλογος του douglas adams με τον ζωολογο mark carwardine****

-Κατω απο το νερο πρεπει να επικρατει ενα αδιακοπο πανδαιμονιο.Προσπαθουσα να φανταστω πως ειναι να εισαι ενας τυφλος που προσπαθει να ζησει μεσα σε μια ντισκοτεκ.Η μεσα σε διαφορες ανταγωνιστικες ντισκοτεκ.

-Στην ουσια ειναι ακομη χειροτερα.Τα δελφινια στηριζονται στον ηχο για να βλεπουν

-Τοτε θα ειναι σαν καποιος κουφος να μενει σε ντισκοτεκ, γιατι υπαρχουν ολα αυτα τα στροβοσκοπικα φωτα και τα φλασαρισματα και οι καθρεφτες και τα λειζερ.Πραγματα που συνεχως μπερδευουν τις πληροφοριες.Υστερα απο μια δυο μερες θα παθαινες πληρη συγχυση και αποπροσανατολισμο και θα αρχιζες να σκονταφτεις πανω στα επιπλα.

-Αυτο ακριβως συμβαινει και στην πραγματικοτητα.Τα δελφινια συνεχως πεφτουν στα πλοια η κομματιαζονται απο τις προπελες τους η μπλεκονται στα διχτυα των ψαραδων.Ο ηχοβολισμος ενος δελφινιου ειναι συνηθως τοσο καλος που να του επιτρεπει να βρει ενα δαχτυλιδι στο βυθο της θαλασσας επομενως αν εχει φτασει να μην μπορει να καταλαβει ποτε κινδυνευει να αποκεφαλιστει απο ενα πλοιο, τα πραγματα πρεπει να πηγαινουν πολυ ασχημα .

****Tελος αντιγραφης απο το βιβλιο που λεγεται "τουριστες στον πλανητη γη" η αλλιως "last chance to see"****

H μικρη πριγκιπεσσα πριν λιγες μερες περασε οριστικα στην ιστορια.Κατα τις τελευταιες ερευνες στον ποταμο δεν εντοπιστηκε κανενα μα κανενα δελφινι (οι επιστημονες περιμεναν να βρουν τουλαχιστον δεκα) και επισημα πλεον το ειδος μας γνεφει "αντιο και ευχαριστω για τα ψαρια"

R.I.P.

2 comments:

*tsiormanos* said...

Πωωωωωωωωωωωω! Τι μεγάλο κείμενο έβαλες? Βαριέμαι να το διαβάσω! Τι λέει?

kinezos said...

ασε πιαστηκε το δαχτυλο απ'το scrolling κάτι για ψάρια λες μπράβο σου